PRZECHOWYWANIE DOKUMENTACJI MEDYCZNEJ PO ZAPRZESTANIU PROWADZENIA DZIAŁALNOŚCI LECZNICZEJ

Przypominamy, że ww. zagadnienie reguluje art. 30a ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta w nowym brzmieniu (nadanym przez ustawę z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy o prawach pacjenta o Rzeczniku Praw Pacjenta oraz niektórych innych ustaw, która weszła w życie z dniem 11 maja 2017 r.).
Zgodnie ze wskazaną regulacją lekarz/ lekarz dentysta, który wykreśla indywidualną (grupową) praktykę lekarską obowiązany jest – we wniosku o wykreślenie – wskazać miejsce przechowywania dokumentacji medycznej. Miejscem tym może być wyłącznie siedziba podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych, z którym podmiot zaprzestający wykonywanie działalności leczniczej (lekarz/ lekarz dentysta, który wykreśla praktykę) zawarł umowę o przechowywanie dokumentacji medycznej. W konsekwencji miejscem tym będzie siedziba funkcjonującego podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych, np. szpitala, NZOZ-u czy innej praktyki lekarskiej.

Zaznaczyć należy, że podmiot, który zobowiązał się przechowywać dokumentację medyczną obowiązany jest przechowywać ją przez okres wymagany przepisami prawa oraz udostępniać ją uprawnionym podmiotom na zasadach wynikających z ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.

Obowiązek wskazania miejsca przechowywania dokumentacji medycznej nie dotyczy lekarzy/ lekarzy dentystów, którzy posiadali jedynie indywidualną praktykę lekarską wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład (tzw. praktykę w podmiocie). W takiej sytuacji obowiązki związane z przechowaniem dokumentacji medycznej spoczywają na podmiocie leczniczym, a nie lekarzu, który udziela tam świadczeń w ramach umowy z tym podmiotem.