Z PACJENTAMI PRZEZ PRAWIE PÓŁ WIEKU

Śląska Izba Lekarska wraz z Urzędem Miasta Zabrze uroczyście uhonorowała najbardziej zasłużonych lekarzy. Podziękowaliśmy 16 specjalistom, którzy przez kilkadziesiąt lat pracowali w zabrzańskich szpitalach i przychodniach, niosąc nieocenioną pomoc mieszkańcom miasta. W szacowny gronie wyróżnionych znaleźli się:

1. prof. dr hab. n.med. Józef Dzielicki – absolwent Śląskiej Akademii Medycznej, dyplom uzyskał w 1966 roku. Jest specjalistą w dziedzinie chirurgii ogólnej, chirurgii klatki piersiowej i chirurgii dziecięcej. Przez lata z poświęceniem pracował w Katedrze i Klinice Chirurgii Dziecięcej w Zabrzu.

2. prof. dr hab. n.med. Mieczysław Fryczkowski – absolwent Śląskiej Akademii Medycznej, dyplom uzyskał w 1963 roku. Jest specjalistą w dziedzinie chirurgii ogólnej i urologii. Przez lata z poświęceniem pracował w Katedrze i Klinice Urologii w Zabrzu.

3. dr n. med. Bogdan Głowacki – absolwent Uniwersytetu Poznańskiego, dyplom uzyskał w 1949 roku. Jest specjalistą w dziedzinie neurologii. Przez lata z poświęceniem pracował w Klinice Neurologii w Zabrzu oraz w Szpitalu Górniczym w Zabrzu.

4. prof. dr hab. n.med. Bożena Hager-Małecka – Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, dyplom uzyskała w roku 1949, jest specjalistą w dziedzinie pediatrii. Przez lata z poświęceniem pracowała w Katedrze i Klinice Pediatrii w Zabrzu.

5. dr Andrzej Kadlof – absolwent Śląskiej Akademii Medycznej, dyplom uzyskał w 1964 roku. Jest specjalistą w dziedzinie chirurgii ogólnej, chirurgii onkologicznej, dermatologii i wenerologii. Przez lata z poświęceniem pracował w Szpitalu Miejskim w Zabrzu.

6. prof. dr hab. n.med. Krystyna Karczewska – absolwentka Śląskiej Akademii Medycznej, dyplom uzyskała w roku 1961. Jest specjalistką w dziedzinie pediatrii, gastroenterologii i gastroenterologii dziecięcej. Wciąż pracuje w Katedrze i Klinice pediatrii w Zabrzu.

7. prof. dr hab. n.med. Marian Pardela – absolwent Śląskiej Akademii Medycznej, dyplom uzyskał w 1961 roku. Jest specjalistą w dziedzinie chirurgii ogólnej. Przez lata z poświęceniem pracował w Katedrze i Klinice Chirurgii Ogólnej i Naczyń w Zabrzu.

8. dr Stanisława Przytocka – absolwentka Śląskiej Akademii Medycznej, dyplom uzyskała w 1968 roku. Jest specjalistą w dziedzinie chorób wewnętrznych. Przez lata z poświęceniem pracowała w Szpitalu Miejskim w Zabrzu, obecnie nadal pracuje w Przychodni „Zdrowie” w Zabrzu.

9. dr n. med. Krystyna Rożek-Lesiak – absolwentka Śląskiej Akademii Medycznej, dyplom uzyskała w 1962 roku. Jest specjalistą w dziedzinie chorób wewnętrznych i radioterapii. Przez lata z poświęceniem pracowała w Klinice Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach. Pomysłodawczyni i prezes powołanego w 1988 roku stowarzyszenia Misericordia, obecnie w ramach stowarzyszenia działa Centrum Kształcenia Ustawicznego Wszechnica Zabrzańska.

10. dr n. med. Elżbieta Seferowicz – absolwentka Śląskiej Akademii Medycznej, dyplom uzyskała w 1962 roku. Jest specjalistą w dziedzinie dermatologii i wenerologii. Przez lata z poświęceniem pracowała w Zespole Opieki Zdrowotnej w Zabrzu oraz Klinice Dermatologii i Wenerologii w Zabrzu.

11. prof. dr hab. n.med. Danuta Sońta-Jakimczyk – absolwentka Śląskiej Akademii Medycznej, dyplom uzyskała w 1964 roku. Jest specjalistą w dziedzinie pediatrii, onkologii i hematologii dziecięcej. Przez lata z poświęceniem pracowała w Katedrze i Klinice Hematologii Dziecięcej i Chemioterapii w Zabrzu.

12. dr hab. n.med. Ludwik Straszecki – absolwent Śląskiej Akademii Medycznej, dyplom uzyskał w 1953 roku. Jest specjalistą w dziedzinie ortopedii i traumatologii, chirurgii ogólnej i medycyny przemysłowej. Przez lata z poświęceniem pracował w Szpitalu Górniczym w Zabrzu.

13. dr n. med. Zygfryd Wawrzynek – absolwent Śląskiej Akademii Medycznej, dyplom uzyskał w 1961 roku. Jest specjalistą w dziedzinie radiologii i medycyny ogólnej. Przez lata z poświęceniem pracował w Śląskiej Akademii Medycznej oraz w Górniczym Zespole Opieki Zdrowotnej w Zabrzu.

14. dr n. med. Bogumiła Szymczyk – absolwentka Akademii Medycznej we Wrocławiu, dyplom uzyskała w roku 1951. Jest specjalistką w dziedzinie dermatologii i wenerologii. Przez lata z poświęceniem pracowała w Klinice Dermatologii i Wenerologii w Zabrzu oraz w Szpitalu Miejskim w Zabrzu.

15. dr hab. n. med. Antoni Węgiel – absolwent Śląskiej Akademii Medycznej, dyplom uzyskał w 1962 roku. Jest specjalistą w dziedzinie chorób wewnętrznych i diabetologii. Przez lata z poświęceniem pracował w Katedrze i Klinice Chorób Wewnętrznych w Zabrzu.

16. prof. dr hab. n.med. Jan Wodniecki- absolwent Akademii Medycznej w Krakowie, dyplom uzyskał w 1963 roku. Jest specjalistą w dziedzinie chorób wewnętrznych i kardiologii. Przez lata z poświęceniem pracował w Katedrze i Klinice Kardiologii w Zabrzu.

Otwierając spotkanie w zabrzańskiej filharmonii Jacek Kozakiewicz Prezes ORL powiedział: „W imieniu całej Śląskiej Rodziny Lekarskiej chylę czoła przed tym co uczyniliście nie tylko dla chorych, ale i dla całego środowiska lekarskiego i dla społeczeństwa. Musimy być razem, musimy się wzajemnie wspierać, dlatego proszę żebyście w miarę swoich sił wspierali nas swoją mądrością, swoją życzliwością i swoim doświadczeniem.” Na uroczystości pojawili się nie tylko sami wyróżnieni, ale też ich rodziny. Często to waśnie oni przez wiele lat płacili za zawodowy sukces męża, żony, mamy czy taty. Lekarze byli nieobecni w rodzinnych domach, żyli w ogromnym stresie i miewali też chwile słabości. Wielu uhonorowanych nie wybierało dla siebie zawodowej ścieżki, mieli ją już z góry wytyczoną. Dr n.med. Bogumiła Szymczyk od zawsze wiedziała, że będzie lekarzem. „Wiedziałam, że czeka mnie bardzo trudne życie, widziałam wojnę i patrzyłam na prace lekarza, mojego ojca w tym czasie. To jest coś co w człowieku tkwi, ta chęć pomagania innym. My tego nie robimy dla pieniędzy, ani dla poklasku, tylko żebyś komuś pomóc. W tym roku minęło 62 lata, od kiedy zostałam lekarzem, postanowiłam przejść na emeryturę. Pamiętajcie, że lekarz to nie zawód to służba człowiekowi potrzebującemu.” – powiedziała odbierając wyróżnienie dr Bogumiła Szymczyk. Profesor Krystyna Karczewska przyznaje, że te pracę trzeba lubić. Wciąż jeździ do przychodni. „Bóg mi daje siły, więc póki mogę dojeżdżam sama z Tychów do Zabrza i dzielę się zdobytą przez lata wiedzą” –tłumaczy prof. Karczewska. Pacjenci na przestrzeni lat bardzo się zmienili, zmieniły się też choroby. Dawniej dominowały np. u dzieci biegunki, w tej chwili królują zaparcia. Najmłodsi chorują na nieswoiste zapalenie jelit, są to bardzo ciężkie schorzenia, których wcześniej nie było. To fascynująca praca, ale pani Profesor podkreśla, że musi się stale dokształcać.
Profesor Danuta Sońta-Jakimczyk po 47 latach pracy w Klinice Pediatrii w Zabrzu odeszła już na emeryturę. W latach 60, gdy rozpoczynała prace wyleczalność z chorób nowotworowych była prawie zerowa. W definicji białaczki było zapisane, że jest to choroba nieuleczalna. Niejednokrotne słyszała z ust swoich kolegów pediatrów: jak Ty tam możesz pracować? Przecież tam umierają dzieci. Profesor Sońta-Jakimczyk marzyła by doczekać czasów, w których definicja białaczki będzie już zupełnie inna. „Trzeba mieć marzenia, bo marzenia się spełniają. Gdy przechodziłam na emeryturę było tak, że z białaczki można było już wyleczyć 90-95 % dzieci. Byłam świadkiem i współtwórcą tego medycznego postępu. To jest praca zespołowa, ten postęp, te wyleczone dzieci, które przysyłają kartki, zaproszenia na ślub, zdjęcia dzieci, które urodziły. Czy może być coś piękniejszego? – pyta pani profesor. Zawsze byłam lekarzem, potem dopiero mamą. Dzieci w szpitalu były na pierwszym miejscu, jej własne, nie poszły w ślady mamy: „Nie mam żalu, widziały moją prace, widziały moje łzy. Jak wracałam do domu nie raz siadałam w kącie i płakałam. W tym trudnym zawodzie ważna jest rodzina, moja zawsze bardzo mocno mnie wspierała to mi pozwoliło przetrwać…jestem szczęśliwa”.
Jan Lesiak syn dr n. med. Krystyny Rożek-Lesiak przyznaje, że mamy w domu często nie było, ale bardzo się starała by macierzyństwo połączyć z rolą lekarza. „Babcia i ojciec pomagali w naszym wychowaniu jak mogli, w latach 90-tych Taty zabrakło. Od tego czasu Mama wychowywała nas sama, nie było jej łatwo. Widząc na co dzień trud bycia lekarze, może właśnie dlatego ja wybrałem zupełnie inną drogę”.-tłumaczy Jan Lesiak.
Podczas uroczystej gali zabrakło prof. Bożeny Hager-Małeckiej, którą reprezentowała córka Danuta Rzepecka, dr n. med. Bogdana Głowackiego i dr Ludwika Straszeckiego. Nie mogli wziąć udziału w uroczystej gali ze względu na zły stan zdrowa.

Alicja van der Coghen