Opinia prawna o możliwości udzielania jedynie świadczeń z zakresu medycyny estetycznej przez lekarza dentystę w praktyce
Katowice, 12 czerwca 2015 r.
OPINIA PRAWNA
W przedmiocie: możliwości udzielania jedynie świadczeń z zakresu medycyny estetycznej przez lekarza dentystę w praktyce
Na wstępie, przed merytorycznym rozważeniem wyżej postawionego problemu, należy przybliżyć kilka kwestii o znaczeniu podstawowym. Przede wszystkim, lekarz dentysta wykonujący działalność leczniczą w formie indywidualnej praktyki jest jedynym podmiotem uprawnionym do udzielania świadczeń zdrowotnych w tej praktyce. Przepisy przewidują zlecenie, czy też zatrudnienie jedynie osób do wykonywania czynności pomocniczych, przy czym osoby te nie mogą być lekarzami / lekarzami dentystami (art. 53 ust. 2 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty). Prowadzi to do wniosku, że osobą udzielającą świadczeń z zakresu medycyny estetycznej musiałby być lekarz dentysta, który jest „właścicielem” takiej praktyki.
Zakres czynności, które może wykonywać lekarz dentysta został określony w art. 2 ust. 2 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Zgodnie z nim wykonywanie zawodu lekarza dentysty polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje świadczeń zdrowotnych w zakresie chorób zębów, jamy ustnej, części twarzowej czaski oraz okolic przyległych. Wspomniane świadczenia zdrowotne mogą polegać na badaniu stanu zdrowia, rozpoznawaniu chorób i zapobieganiu im, leczeniu i rehabilitacji chorych, udzielaniu porad lekarskich, a także wydawaniu opinii i orzeczeń lekarskich. Wskazana regulacja prowadzi do wniosku, że lekarz dentysta mógłby udzielać świadczeń związanych z medycyną estetyczną tylko w obrębie zębów, jamy ustnej, części twarzowej czaski oraz okolic przyległych.
Kolejną kwestią o znaczeniu podstawowym dla niniejszego problemu jest uznanie czy świadczenia z zakresu medycyny estetycznej mogą stanowić wykonywanie zawodu lekarza/ lekarza dentysty. Jak wskazano wyżej wykonywanie zawodu polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych o charakterze diagnostycznym, profilaktycznym i leczniczym. Medycyna estetyczna nie została ujęta w wykazie specjalizacji w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z 2 stycznia 2013 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów. Brak regulacji rodzi problemy praktyczne w dwóch płaszczyznach: po pierwsze w uznaniu, które z czynności powinny być wykonywane przez lekarza / lekarza dentystę, a które mogą być wykonywane przez inne osoby, po drugie w uznaniu wykonywania takich czynności za wykonywanie zawodu lekarza / lekarza dentysty zgodnie z definicją z art. 2 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty.
Przechodząc do kluczowego problemu należy wskazać, że dla zarejestrowania praktyki lekarskiej niezbędne jest przedłożenie m.in. decyzji właściwego organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej o spełnieniu warunków do wykonywania działalności leczniczej oraz zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych. Wymagania te dotyczą w szczególności warunków ogólnoprzestrzennych, sanitarnych i instalacyjnych i zostały określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z 26 czerwca 2012 r. w sprawie szczegółowych wymagań jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą. Tym samym rodzaj wykonywanej działalności leczniczej oraz zakresu udzielanych świadczeń będą decydujące z punktu widzenia oceny, czy dane pomieszczenie wraz z wyposażeniem mogą być wykorzystywane do świadczenia usług medycznych. Można wyprowadzić z tego wniosek, że jeżeli praktykę zakłada lekarz dentysta, to musi ona być przystosowana do wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, a więc posiadać np. fotel dentystyczny, odpowiednie oświetlenie itp.
Problemy mogą też wystąpić przy zawarciu umowy obowiązkowego OC. Warto wskazać, że umowa ubezpieczenia OC obejmuje szkody będące następstwem udzielania świadczeń zdrowotnych albo niezgodnego z prawem zaniechania udzielania świadczeń zdrowotnych oraz z tytuły zdarzeń medycznych (art. 25 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej). Ubezpieczenie OC obejmuje zaś szkody będące następstwem zabiegów chirurgii plastycznej lub zabiegów kosmetycznych jedynie jeśli są udzielane w przypadkach będących następstwem wady wrodzonej, urazu, choroby lub następstwem jej leczenia (§ 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 22 grudnia 2011 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej podmiotu wykonującego działalność leczniczą). Oznacza to, że lekarz dentysta, który będzie chciał udzielać w swoim gabinecie świadczeń z zakresu medycyny estetycznej będzie musiał obowiązkowo zawrzeć umowę ubezpieczenia OC, ale umowa ta nie będzie obejmować szkód powstałych przy udzielaniu tych świadczeń. W takiej sytuacji można rozważyć oczywiście zawarcie dobrowolnego ubezpieczenia OC, które obejmie roszczenia z tytułu takich szkód, ale trzeba liczyć się z kosztami dodatkowego ubezpieczenia.
Należy stwierdzić, iż w przypadku spełnienia warunków formalnych, brak jest podstaw do odmowy zarejestrowania praktyki lekarskiej. Może się okazać, że spełnienie warunków formalnych niezbędnych do zarejestrowania takiej działalności jako praktyka jest kosztowne (wyposażenie gabinetu, zawarcie dodatkowej umowy OC).
Ewa Bebłot
Aplikant adwokacki
Kancelaria Radców Prawnych
Niczpan, Trefon, Kozik s.c.
